19 Ἰανουαρίου
Οἱ δυὸ Μακάριοι*
Δυὸ μεγάλους μοναχούς καί ἀσκητὰς ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία, τόν ἅγιο Μακάριο τόν Ἀλεξανδρινό καί τόν ἅγιο Μακάριο τόν
Αἰγύπτιο. Σύγχρονοι σχεδόν κι οἱ δυό, εἶναι ἀπό τούς ὁσίους ἐκείνους, τῶν ὁποίων ἡ θερμή ἀγάπη κι ἡ ἀφοσίωση στόν Χριστό καί τό πνεῦμα τῆς στερήσεως καί τῆς σταυρώσεως εἶναι πράγματα ἄγνωστα κι ἀκατανόητα στό σύγχρονο κόσμο. Κι ὅμως πάντα, στίς ὠφελιμοκρατικές ἀντιλήψεις τῶν ἀνθρώπων, στό πνεῦμα τοῦ πεζοῦ ὑλισμοῦ καί τῆς ἄθεης δραστηριότητας, ἀντίβαρο κι ἀντίρροπη δύναμη θά εἶναι ἡ ἀπάρνηση τοῦ κόσμου καί ἡ ἄσκηση τῶν ὁσίων τῆς ἐρήμου. Τά λόγια τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, πού εἶναι κανών τῶν Ὁσίων, ἐκφράζουν ἕνα ἅγιο ἰδανικό καί σύμφωνο πρός τόν ἀνθρώπινο
προορισμό. «Σπουδάσατε δέ μᾶλλον καί ὑμεῖς ἀεί συνάπτειν ἑαυτούς, προηγουμένως μέν τῷ Κυρίω, ἔπειτα δέ τοῖς ἁγίοις· ἵνα μετά θάνατον ὑμᾶς εἰς τάς αἰωνίους σκηνάς, ὡς φίλους γνωρίμους, δέξωνται...».
*Ἐπισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανοῦ, Μητροπολίτου Σερβίων καὶ Κοζάνης, ΜΙΚΡΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ*, Ἐκδόσεις Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀθῆναι 1979.
