Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω

  Ἡ παραβολή τῆς Κρίσεως        
     π. Χρήστου Ζαχαράκη

Α´

«Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν μένει ἐν τῷ θανάτῳ.  πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστί, καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν ἑαυτῷ μένουσαν» (Καθ. Α´ Ἰωαν. 3, 14-15). Γιὰ νὰ ἔχουμε μιὰ πραγματικὴ καὶ ὄχι ἠθικολογικὴ κατανόηση τῆς διηγήσεως γιὰ τὴν τελικὴ κρίση θὰ πρέπει νὰ ἀνατρέξουμε στὴν πρώτη καθολικὴ ἐπιστολή τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τὴν ὁποία διαβάζοντας θαρρεῖς ὅτι γράφτηκε ὡς ἑρμηνευτικὸ ὑπόμνημα τῆς διήγησης αὐτῆς. «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» καὶ «… ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε». Ἡ ἴδια πρόταση θετικὰ καὶ ἀρνητικὰ διατυπωμένη ἀπὸ τὸ Χριστό, θέτει ὡς κριτήριο τῆς τελικῆς κρίσεως τοῦ ἀνθρώπου τὴν ἀγάπη, ὄχι ἀπρόσωπα, ἀλλὰ ὅπως ἐνσαρκώθηκε στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ἀγάπη ποὺ ἔπαθε καὶ σταυρώθηκε, τὴν ἀγάπη ποὺ ἀναστήθηκε! «ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκε· καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς τιθέναι.  ὃς δ’ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ ἀπ’ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;» Ἀγάπη δὲν εἶναι ἁπλά νὰ βοηθᾶς τὸν ἄλλο, ἀλλὰ νὰ γίνεις ὁ ἄλλος, νὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ κάνει ὁ ἄλλος! Τὸ ἀδύνατο γιὰ τὸν  ἄνθρωπο, - νὰ νικήσει τὸ θάνατο -, τὸ ἔκανε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ποὺ μᾶς διαβεβαίωσε πὼς «ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον», ἤ ὅπως τὸ λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος  «αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν. καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ». Αὐτὸς ποὺ τηρεῖ τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης παραμένει κοντὰ στὸ Θεό ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. «καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν ἔχει ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν. ῾Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ. ᾿Εν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ᾿ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως».