Ἡ δίψα κουράζει κι οἱ παραισθήσεις μου διώχνουν
τ᾽ ἀτέρμονο κῦμα τῆς θάλασσας, ποὺ μὲ ζυγώνει·
ἐκστατικὴ στ᾽ ἀκρογυάλι ἡ φαντασία,
ἕνας ἱκέτης, μ᾽ ἁπλωμένα στὰ χέρια κοχύλια,
μετροῦσα τ᾽ ἀστέρια καὶ λάθεψα· δὲν ἄξιζα
νὰ κρατήσω γιὰ μένα, ἀπ᾽ τ᾽ ἄπειρα, χίλια...
