Ἡσαΐας 5, 18-23
Ἀλοίμονο σὲ κείνους ποὺ ἀραδιάζουνε τὶς ἁμαρτίες τους σὰν
νά ᾽ναι σκοινὶ μακρύ, καὶ τὶς ἀνομίες τους σὰν νά ᾽ναι τὸ λουρὶ ποὺ ζεύγουνε τὸ
βόδι στ᾽ ἀλέτρι. Κεῖνοι ποὺ λένε, ἄς μᾶς ἔρθει γλήγορα ὅ,τι θέλει νὰ μᾶς κάνει ὁ
Θεός, κι ἄς μᾶς προστάξει τὸ τὶ βούλεται νὰ μᾶς παιδέψει, γιὰ νὰ τὸ δοῦμε. Ἀλοίμονο
σὲ κείνους ποὺ λένε τὸ πονηρὸ καλό καὶ τὸ καλὸ πονηρό, κεῖνοι ποὺ ἔχουνε τὸ
σκοτάδι γιὰ φῶς καὶ τὸ φῶς γιὰ σκοτάδι, κεῖνοι ποὺ μολογᾶνε τὸ πικρὸ γιὰ γλυκὸ
καὶ τὸ γλυκὸ γιὰ πικρό. Ἀλοίμονο σὲ κείνους ποὺ θαρροῦνε μέσα στὸ νοῦ τους πὼς
εἶναι σοφοὶ καὶ μπροστὰ στὸν ἑαυτό τους πολύξεροι. Ἀλοίμονο σὲ κείνους πού ᾽ναι
ἄρχοντες καὶ δυνατοί, κεῖνοι ποὺ πίνουνε κρασὶ καὶ ποὺ κερνᾶνε τὰ πιοτὰ ποὺ μεθᾶνε.
Κεῖνοι ποὺ δίνουνε δίκιο στὸν κακὸ τὸν ἄνθρωπο γιατὶ παίρνουνε τὰ μπαξίσια, καὶ
ποὺ ποδοπατᾶνε τὸ δίκιο τοῦ φτωχοῦ.
(Μετάφραση Φώτη Κόντογλου)
