ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄
Προκείμενον. Ἦχος
πλ. α΄
Σὺ Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καὶ
διατηρήσαις ἡμᾶς
Στίχ. Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος.
Πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς
Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 12:6-14
Ἀδελφοί, ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν
χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα͵ εἴτε προφητείαν κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως͵
εἴτε διακονίαν ἐν τῇ διακονίᾳ͵ εἴτε ὁ διδάσκων ἐν τῇ διδασκαλίᾳ͵ εἴτε ὁ παρακαλῶν
ἐν τῇ παρακλήσει͵ ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι͵ ὁ προϊστάμενος ἐν σπουδῇ͵ ὁ ἐλεῶν ἐν
ἱλαρότητι. Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν͵ κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ·
τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι͵ τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι͵ τῇ σπουδῇ
μὴ ὀκνηροί͵ τῷ πνεύματι ζέοντες͵ τῷ κυρίῳ δουλεύοντες͵ τῇ ἐλπίδι χαίροντες͵ τῇ
θλίψει ὑπομένοντες͵ τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες͵ ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων
κοινωνοῦντες͵ τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας͵ εὐλογεῖτε καὶ
μὴ καταρᾶσθε.
Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ
κείμενο ὁμιλεῖ γιὰ τὴ συμπεριφορὰ τῶν χριστιανῶν πρὸς ἀλλήλους, ποὺ δὲν πρέπει
νὰ τὴν πάρωμε σὰν μιὰ ἁπλὴ κοινωνικὴ σχέση καὶ κάτι σὰν τοὺς καλοὺς τρόπους τῆς
ἐθιμοτυπίας. Τὸ πλαίσιο, μέσα στὸ ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος διαγράφει τὴν ἀναστροφὴ τῶν
χριστιανῶν εἶναι ἡ Ἐκκλησία, τὸ σῶμα καὶ ὁ ζωντανὸς ὀργανισμὸς, ὅπου ὁ Χριστὸς
εἶναι ἡ κεφαλὴ καὶ οἱ πιστοὶ τὰ μέλη. Ἔτσι οἱ σχέσεις δὲν εἶναι ἁπλῶς κοινωνικὲς,
ἀλλὰ ἐκκλησιαστικές. Οἱ σχέσεις καὶ ἡ συμπεριφορὰ τῶν χριστιανῶν μεταξύ τους δὲν
εἶναι καθήκοντα, ποὺ ὁρίζονται ὑποχρεωτικά, ἀλλὰ εἶναι χρέη, ποὺ ὑπαγορεύονται ἔσωθεν
καὶ πηγάζουν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς καρδιᾶς καὶ τῆς πίστης. Τὸ καθῆκον εἶναι ἡ
δουλεία τοῦ νόμου· τὸ χρέος εἶναι ἡ ἐλευθερία τῆς χάρης. Τὸ καθῆκον εἶναι ἡ
δικαιοσύνη· τὸ χρέος εἶναι ἡ ἀγάπη. Στὴν Ἐκκλησία δὲν ὁμιλοῦμε γιὰ καθήκοντα καὶ
γιὰ δικαιώματα, ἀλλὰ γιὰ ἀγάπη, ποὺ εἶναι ἡ μεγάλη ὀφειλὴ καὶ τὸ ἑκούσιο κι ἀνεξόφλητο
χρέος· «μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε, εἰ μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους».
(Ἐπισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανοῦ, Ἀπόσπασμα ἀπὸ
ραδιοφωνικὴ ὁμιλία στὴν Στ´ Κυριακή τοῦ Ματθαίου στὶς 22-7-1984).
